DE BANKGARANTIE

In deze en een aantal opvolgende blogs ga ik nader in op de bankgarantie. Ik zal het eerst hebben over de gewone bankgarantie en daarna over een bijzonder soort bankgarantie: de beslaggarantie.

Aanleiding is een zaak die ik in behandeling heb waarbij een client van mij beslag heeft gelegd op de betalingsplicht van schuldenaren van zijn eigen wederpartij X, een zogenaamd (conservatoir) derdenbeslag. Dit betekent dat die beslagen bedrijven niet langer aan X kunnen betalen, maar evenmin mogen ze het geld zelf houden. Ze moeten de te betalen bedragen parkeren in afwachting van een uitspraak van de rechter waarin staat aan wie zij die bedragen uiteindelijk moeten betalen.

Voor wederpartij X is dat vervelend want die mist nu zijn inkomsten. De oplossing is dan gelegen in een bankgarantie: de bank van wederpartij X garandeert dan aan mijn cliënt dat zij (deze bank) aan mijn cliënt dat bedrag zal betalen dat daarvoor nog vaststond bij die schuldenaren.

Dat is natuurlijk prettig voor mijn client want: het is altijd beter om van een bank een toezegging te krijgen dat er betaald zal worden dan later maar te hopen dat de gelegde beslagen nog iets opleveren.

Immers, als er geen bankgarantie wordt gesteld maar de beslagen blijven liggen dan kunnen de bedragen die zolang geparkeerd staan toch verdampen:

In de eerste plaats kan zo’n schuldenaar failliet gaan, en dan vervalt het beslag. De curator voegt het bedrag toe aan de zogenaamde faillissementsrekening en mijn cliënt heeft dan het nakijken.

In de tweede plaats kunnen nog meer bedrijven beslag leggen bij die wederpartij en uiteindelijk wordt de opbrengst dan verdeeld. Het is namelijk niet zo dat geldt: ‘Wie het eerst komt, het eerst maalt’.

In de derde plaats staan de beslagen bedragen vrijwel altijd op een bankrekening en liggen die niet in een bureaula. Dat betekent dat een bank altijd haar vorderingen mag verrekenen met het saldo op zo’n bankrekening met als gevolg dat er vaak niets meer over is aan batig saldo.

Kortom: een bankgarantie verkrijgen is veruit het beste.

In een volgende blog ga ik nader in op de soorten garanties. Uiteindelijk zal ik deze serie afsluiten met het oplichten van een tipje van de sluier van een lopende procedure waarin ik een cliënt bijsta tegen een bank die heeft geknoeid met de tekst van de bankgarantie, en waarin ik een beroep zal doen op de abstracte werking van de garantie, maar daarover later meer.